اصطلاحات ووشو
چینی____ فارسی

شیفو         ___استاد سبک
سی چوا     ___هنرجو
سای هینگ ___هنرجو ارشد
سای دای_ ___ارشد کلاس
سی کانگ____استاد بزرگ سبک
جون بو        __حالت اماده(خبر دار)
چن نای     ___نشستن به حالت چهار زانو
ساندا      ____مبارزات ازاد ووشو
تالو           ___فرم های ووشو
کای شی  ___شروع
تینگ        ___پایان
یو          ____راست
شو        ____چپ
ین          ___سیاه
یانگ       ___سفید

ضربات با دست

چائو چوان  ____ ضربه مش از کنار پهلو به بالا
چونگ چوا  ____ ضربه مشت مستقیم به جلو
پی چوان  _____ ضربه مشت دورانی از بالا به پایین با تیغ دست دست مشت شده
زا چوان   ______ضربه با پشت دست
توئی جانگ ____ ضربه فشاری با کف دست
پن جو  _______ ضربه آرنج
چوان ژانگ_____ ضربه با تیغه دست

استقرار ها

مابو            —- نشست پا اسبی
گونگ بو       —- ایستادن متمایل به جلو
شی بو        —- ایستادن پا گربه ای
تی چی       —- استقرار زانو بلند
پو بو            —- نشست اسبی روی یک پا
چی یه بو     —- ایستادن پا ضربدری
خندن بو       —- حالتی از گونگ بو که پا ها موازی است
های بو        —- نشست سر پنجه ای پا
دولی بو-توما  —- ایستادن زانو بالا
دن دیه بو     —- استقرار پروانه ای زانو یک پا روی زمین

ضربات پا

تن تونه           ___ ضربات پاشنه پا به جلو
پی جی یائو     ___ ضربه با روی پا
تن کونگ تونه   ___ حرکات پرشی
سمبلی توئه  ____پریدن چرخشی
شوانزی        ____پرش پروانه ای
پین هنگ        ___ضربه با پاشنه پا به عقب
تن کونگ توئه  ____حرکات پرشی
وای بای لیون  ____ضربه با کناره پا به سر
لی هی توئه  ____ضربه پا از خارج به داخل
سه تی توئه  ____ضربه پا از داخل به خارج

سلاح ها
دائو شو         —- شمشیر پهن
جیان شو       —- شمشیر باریک
گوئن شو       —-  چوب
چیانگ شو     —-  نیزه
نان دائو         —-  شمشیرپهن جنوبی
نان گوئن        —-  چوب جنوبی
تایچی جی ین —-  شمشیر باریک تایچی
گوئن دائو       —-  شمشیر دسته بلند
سن گوئن      —- نانچیکو  سه چوبه
جوچی         —-  زنجیر
شانگ گو      —-  سلاح عصا و حلالی

تعغذیه درورزش ووشو 

ورزش و بدنسازی

 بخش ورزش قسمت تغذیه ورزشکاران و اصول تغذیه در ورزش- تغذیه در ورزش ووشو

 

ووشو (Wushu) نام مجموعه ورزش‌های رزمی چینی است که با اسامی بوکس چینی و کونگ‌فوی چینی هم از آن یاد می‌شود.

 

 

تغذیه در ورزش ووشو

 

 

در میان عامه مردم چین، واژه کونگ‌فو(Kung Fu) برای این ورزش‌ها مصطلح است لیکن دولت مرکزی چین، نام ووشو را برای معرفی ورزش رزمی سنتی خود به جهانیان اعلام کرده است.

 

تاریخچه ووشو

تاریخچه پیدایش ووشو پیدایش ووشو به زمان‌های بسیار دور که اولین صورت اجتماعات بشری در جوامع اولیه به وجود آمدند برمی گردد. در آن زمان‌ها به منظور حفظ سلامتی، درمان بیماری‌ها، افزایش بنیه جسمانی، افزایش طول عمر و آموزش مهارت‌های نظامی به افراد آن جوامع حرکاتی ابداع گردید که بسط و گسترش آن در طول ادوار مختلف به ورزش زیبا و جذاب ووشوی امروزی بدل شده است.

 

در ورزش‌های رزمی مثل ووشو، فرد با توجه به متابولیسم و ترکیب بدن و مقدار انرژی مورد نیاز خود، باید تغذیه مناسبی داشته باشد. یکی از شاخص‌های متابولیسم بدن، BMR یا متابولیسم پایه است که برابر با مقدار انرژی است که بدن در حال استراحت می‌سوزاند.

با سوختن چربی‌های اضافی بدن، می‌توان عضلات بدن را افزایش داد. بدون پرورش عضلات، انرژی دریافتی اضافی در بدن تبدیل به چربی می‌شود. هنگامی که می‌خواهید وزن اضافی خود را کاهش دهید، باید مطمئن شوید که چربی‌های بدنتان کم می‌شوند نه ماهیچه‌ها.

یک ووشوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغییر ندهد، ولی ترکیب بدن خود را باید تغییر دهد، یعنی مقدار چربی بدن را نسبت به عضلات کاهش دهد.

افزایش عضلات باعث افزایش قدرت، سرعت و مهارت فرد در انجام حرکات ورزشی می‌شود. در حالی که کاهش عضلات بدن باعث کاهش قدرت، سرعت و مهارت در انجام حرکات ورزشی می‌شود.

یک ووشوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغییر ندهد، ولی ترکیب بدن

خود را باید تغییر دهد

در مردان 10 تا 15 درصد وزن بدن و در زنان 25- 20 درصد وزن بدن را چربی تشکیل می‌دهد. شما باید بدانید در طی روز چه مقدار انرژی نیاز دارید تا به طور مطلوب ورزش کنید و وزن ایده آل خود را حفظ کنید. به خاطر داشته باشید که اگر کمتر از مقدار مورد نیاز خود، غذا مصرف کنید، هم سلامتیتان به خطر می‌افتد و هم این که به طور مؤثر نمی‌توانید ورزش کنید. اگر بیشتر از 5/0 کیلوگرم در هفته کاهش وزن داشته باشید، نشان می‌دهد در معرض کمبود انرژی و مواد مغذی هستید.

با توجه به نوع ورزش (استقامتی یا قدرتی) و وضعیت بدنی فرد، باید مقدار چربی، پروتئین و کربوهیدرات مورد نیاز تعیین شوند.

ورزش ووشو، هم استقامتی و هم قدرتی است و هم به سرعت کافی نیاز دارد، بنابراین 25 درصد انرژی مورد نیاز در طی یک روز از پروتئین،55 درصد انرژی مورد نیاز از کربوهیدرات و 20 درصد انرژی مورد نیاز از چربی باید تأمین شود.

 

چه مقدار کالری روزانه باید مصرف کنیم تا چاق نشویم؟

این سؤال یک فرمول خیلی ساده دارد؛

1- وزنتان را به پوند (هر پوند= 453 گرم) در 2/2 تقسیم کنید.

2- آن را در 24 ضرب کنید. (این مقدار کالری است که برای زنده ماندن باید استفاده کنید)

3- با ضرب عددی که در شماره 2 به دست آورده‌اید در 6/1 می‌توانید میزان کالری فعالیت خود را به دست آورید. این آن مقدار کالری است که باید روزانه مصرف کنید و چاق هم نخواهید شد. برای کاهش وزن، باید میزان کالری‌هایی که می‌سوزانید از مقدار کالری‌هایی که مصرف می‌کنید کمتر باشد، حال چه با ورزش کردن باشد چه با کمتر خوردن.

در ايران نیز همسان با دیگر ممالک چند سالی است به همت و پشتکار تنی چند از زحمتکشان و عاشقان این هنر شاهد توسعه و گسترش این هنر رزمی که به تعبیری می توان آن را گوهر تابناک هنرهای رزمی معرفی نمود، از سال 1368 رسما تحت پوشش فدراسیون های مختلف از جمله تکواندو، کاراته، دفتر جهاد تربیت بدنی و فدراسیون کونگ فو، ووشو رزم آوران شروع نمود و از اسفند 1382 ووشو فعالیت خود را در قالب فدراسیون مستقل ادامه می دهد و با 18 سبک در سی و یک استان فعال می باشد. با اینکه مدت زیادی از تاسیس فدراسیون ووشو نمی گذرد، روند رو به رشد این رشته کاملا مشهود است و از نظر فنی نیز هنرجویان وطن عزیزمان در سطح قابل تحسینی ارتقاء پیدا نموده اند که این موضوع مورد توجه صاحب نظران و کارشناسان فدراسیون بین المللی iwuf نیز قرار گرفته است.

مضافا شرکت تعدادی از اساتید و قهرمانان عزیز ایرانی در تورنمنت های بین المللی و بالاخص مسابقات مختلف قهرمانی جهان و آسیا باعث کسب رتبه ها و امتیازات عالی گشت. سنگینی ترازوی افتخارات را افزون نمود که امید است روز به روز بر وسعت این آگاهی ها و افتخارات افزود شود.

رشته ووشو دارای تشکیلات معتبر و منظم جهانی با علامت اختصاری IWUF می باشد که در کشور چین مستقر است.

این فدراسیون دارای 149 عضو رسمی و فعال می باشد که در سال 1990 تاسیس شده است و عضویت ووشو جمهوری اسلامی ایران در سال 1991 به عنوان سی هفتمین عضو فدراسیون جهانی در نهاد مذکور پذیرفته شد. خوشبختانه استقبال ملل مختلف از این رشته زیبا در حد بسیار بالایی بوده، به طوری که گستره جغرافیایی آن که محدود به حوزه شرق آسیا بوده در حال حاضر به اقصی نقاط جهان گسترش یافته و در بخش های مختلف آن در هر دوره از مسابقات قدرت های جدیدی ظاهر می شوند که این امر نشان دهنده پیشرفت و بالندگی این رشته است.

ووشو در سال 2004 توسط کمیته بین المللی المپیک به رسمیت شناخته شد و حرکت خود را جهت ورود به المپیک آغاز نموده است.

سرتیتر صفحه جدید

قوانین و داوری در ساندا

*هر مسابقه 3 راند دارد که برنده‏ی 2 راند،برنده‏ی مسابقه خواهد بود و در صورت مساوی کردن،مسابقه به راند سوم کشیده می‏شود.

لباس‏ها و پوشش‏های ایمنی

شرکت کنندگان در طول مسابقه باید از لوازم زیر استفاده کنند.

*دستکش بوکس (وزن دستکش‏ها برای اوزان 65 به پایین 230 گرم و برای اوزان 70 به بالا 280 گرم می‏باشد)

*کلاه ایمنی (مخصوص مسابقات ووشو)

*لثه

*محافظ سینه (هوگو ،مخصوص مسابقات ووشو )

*بیضه بند

شرکت کنندگان باید پای برهنه بوده و هر یک به طور مجزا،شورت و پیراهن همرنگی داشته باشند .

(لوازم ایمنی فوق به دو رنگ قرمز و سیاه می‏باشند)

قسمت‏های مجاز

قسمت‏های مجاز عبارتند از سر،تنه،پاها(ران‏ها)

قسمت‏های غیر مجاز

پشت سر،گردن،بیضه

روش‏های غیر مجاز

*حمله با استفاده از سر،آرنج،زانو و ضربه زدن به مفاصل حریف طوری که بر خلاف جهت خم شوند.

*زمین زدن حریف به طوری که با سر و گردن روی سکو بخورد (کله پا کردن حریف)و یا خم و شکستن قسمتی از بدن  حریف با ضربات ممنوعه

*ضربه زدن به حریفی که زمین خورده باشد(مگر اینکه حریف روی زمین، از این طریق برای مبارزه و ضربه زدن استفاده کند)

امتیازات

2 امتیازی‏ها

*حریف از سکو خارج شده باشد.

*در موقع درگیری بدن حریف با زمین تماس بگیرد.

*حریف روی زمین افتاده باشد در حالیکه خود مسابقه دهنده ایستاده باشد.

*ضربه به تنه (هوگو) ،لگد به سر.

*مسابقه دهنده بتواند حریفش را به وسیله‏ای زمین انداختن خودش به زمین بیاندازد و بلافاصله سر پا (کمتر از 3 ثانیه) بایستد.

*ناک داون کردن حریف(حریف با ضربه شما تا 8شماره یا 8 ثانیه قادر به ادامه بازی نباشد)

*اگر داور به یک طرف مسابقه اخطار دهد،آنگاه طرف مقابل 2 امتیاز بدست می‏آورد.

توضیح:اگر حریف با ضربه مجاز مشت ناک داون شود، یک امتیاز برای مشت و 2 امتیاز برای ناک داون شدن حریف داده می‏شود و یا چنانچه حریفی با ضربه پا ناک داون شود،2 امتیاز برای ضربه پا و 2 امتیاز برای ناک داون شدن داده می‏شود که مجموعا 4 امتیاز محاسبه می‏شود و امتیازی برای زمین خوردن حریف داده نمی‏شود.

یک امتیازی‏ها

*مسابقه دهنده به وسیله یک تکنیک دست به قسمتهای مجاز ضربه وارد کند.

*هر بار که مسابقه دهنده به ران حریفش یک ضربه بزند.

*اگر هر دو مسابقه دهنده روی زمین بیافتند،آن حریفی که روی حریف دیگر قرار دارد یک امتیاز می‏گیرد.

*مسابقه دهنده 8 ثانیه پس از اینکه فرمان حمله از سوی داور صادر شد،همچنان بی اهمیتی نشان دهد.

*مسابقه دهنده بیشتر از 3 ثانیه عمدا خودش را به زمین بیاندازد.

*مسابقه دهنده‏ای که حریفش یک تذکر دریافت کند یک امتیاز خواهد گرفت.

عدم کسب امتیاز

*اجرا کردن یک تکنیک نا واضح یا نا معلوم.

*هر دو مسابقه دهنده همزمان روی زمین بیافتند.

*هر دو مبارز همزمان از سکو خارج شوند.

*یک مسابقه دهنده در هنگام مسابقه بدون هیچ تکنیکی از سوی حریف روی زمین بیافتد.

*هر دو مبارز با هم گلاویز شوند و ضربه بزنند(به هم بچسبند)

*حریفی ضربه بزند و دیگری دفاع کند.

*هردو مبارز با هم و همزمان ضربه بزنند.

زمین مسابقه

زمین مسابقه عبارت است از سکویی با ساختمان چوبی به مساحت 8 متر در 8 متر مربع و با ارتفاع 80 سانتی متر که پوشیده است از حصیری نرم با سطح پارچه‏ای.

قوانین و داوری در تالو

برای فرم‏های تالو کلا 10 امتیاز در نظر گرفته می‏شود.

*5امتیاز برای کیفیت حرکات

*3 امتیاز برای اجرای کلی فرم

*2 امتیاز برای درجه دشواری حرکات

توجه: حرکات استاندارد به روش صحیح با قدرت تمام به طور روان و استیل واضح بایستی به نمایش گذاشته شود. هماهنگی کامل باید بین دست‏ها،چشم‏ها،بدن و گام‏ها و سلاح و هماهنگ با موسیقی انجام پذیرد.

داوران در سه گروه امتیاز می‏دهند

گروه A متشکل از سه داور که به کیفیت حرکات امتیاز می‏دهند.

گروه B متشکل از سه داور که به اجرای کلی فرم امتیاز می‏دهند.

گروه C متشکل از سه داور که به درجه دشواری حرکات امتیاز می‏دهند.

یک داور نیز به عنوان سرداور می‏باشد. که در مجموع 10 داور بر اجرای فرم نظارت دارند.

زمین مسابقه

به زمین مسابقه چان دی یا تالو فیلد گفته می‏شود.

زمین مسابقه ( تالو فیلد ) 8 در 14 متر مساحت،2 متر ایمنی دور تا دور دارد . ارتفاع سالن باید بیش از 8 متر باشد.

برای فهم بهتر واجرای درست فرم‏های استاندارد، فرم‏های پایه آموزش داده می‏شود ولی در مسابقات فقط فرم‏های استاندارد پذیرفته می‏شود.

فرم‏های استاندارد

شرکت کنندگان در فرم‏های مسابقاتی زیر حق شرکت دارند و هر کدام لباس فرم مخصوص خود را دارند.

*چانگ چوان..........دائوشو-گوئن شو-جین شو-چیانگ شو

*نان چوان   ..........نن گوئن-نن دائو

*تای چی چوان......تای چی جین

*دوئلین      .......... مبارزه دو یا سه نفره به طور نمایشی و آکروباتیک می‏باشد.

فرم‏های بالا با دست خالی، شمشیر،چوب  و نیزه اجرا می‏شود.

توضیح: کلیه فرم‏های تالو طبق قوانین مدرن صورت می‏گیرد و دارای سختی حرکات (پرش‏ها،حفظ تعادل،نشست‏ها،غلتیدن‏ها) می‏باشد.

ورزش وشوو

آموزش مبارزات ووشو به سبک سانشو (Sanshou)

ووشوی شائولین یا کونگ فوی چینی نامی است که چینی ها از سال 1950 روی فنون رزمی خود که 5000سال سابقه داشت گذاشتند.
این رشته دارای فدراسیون جهانی  و آسیایی  و در ایران نیز دارای  فدراسیون مستقل می باشد که به طبع دارای  مسابقات باشگاهی استانی کشوری و جهانی است
این سبک زیبا از رشته های المپیکی است و در بعد مسابقات شامل تالو و ساندا مبارزه رینگی- و بخش های نمایشی می باشد
بخش تکنیک و نمایشی بسیار زیبا و فرح بخش و مبارزات آن کاربرد زیادی در دفاع از خود دارد.آنچه در فیلم های  رزمی بروسلی و جکی چان و جت لی تحت عنوان کونگ فو عرضه می گردد در حقیقت همان کونگ فوی اصیل چینی یا ووشو است.
هنرجویانی که این رشته را انتخاب می کنند علاوه بر نرمش های اصولی  زیبا و علمی  می توانند با انتخاب یکی از بخش های تالو-سان شو-دفاع شخصی- بدن سازی و یا توئما جهت بالابردن اعتماد به نفس و توان فیزیکی تناسب اندان و کاهش وزن باشد.